Διαβάζοντας: Ο παππούς μας άφησε…

  του Φιλίππου Μανδηλαρά

Δυστυχώς, έρχεται η στιγμή πολλές φορές που οι γονείς ή οι κηδεμόνες των παιδιών πρέπει να εξηγήσουν το τι συνέβη στον παππού και πλέον δεν θα είναι κοντά τους. Αρκετά συχνά συμβαίνει οι ενήλικες να μην είναι προετοιμασμένοι για ένα τόσο σοβαρό συμβάν όπως είναι η απώλεια, λόγω θανάτου και να αισθάνονται αμήχανα για το πώς θα εξηγήσουν στα παιδιά τι είναι ο θάνατος και που πηγαίνει αυτός που έφυγε. Πολλά ερωτηματικά έρχονται στην επιφάνεια σχετικά με το πώς θα ειπωθεί ένα τέτοιο γεγονός, πότε θα πρέπει να ειπωθεί, αν θα ειπωθεί η αλήθεια ή ένα ψέμα το οποίο θα είναι ίσως λιγότερο τραυματικό για τις ευαίσθητες παιδικές ψυχούλες. 

 

Το παραμύθι αυτό, λοιπόν, μέσα από ένα πολύ προσεγμένο τρόπο διαπραγματεύεται το ζήτημα του θανάτου του παππού, που συνήθως αποτελεί ένα πολύ αγαπητό συγγενικό πρόσωπο. Μέσα από μια συγκινητική ιστορία δίνεται το μήνυμα στα παιδιά ότι καταρχάς δεν είναι μόνα, εφόσον και άλλα παιδάκια βιώνουν το ίδιο και κατά δεύτερον ότι ο θάνατος του παππού είναι κάτι το φυσιολογικό και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με θάρρος και δύναμη. 

 

Αυτό το θάρρος και η δύναμη μπορούν να αντληθούν και να αποκτηθούν αν μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά την πεποίθηση ότι αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι οι στιγμές που πέρασαν με τον παππού. Όσο τα παιδιά θα κρατούν άσβεστες τις αναμνήσεις μέσα στο νου και την καρδιά τους, θα είναι σαν ο παππούς να μην πέθανε ποτέ!

Πρόκειται για ένα καλογραμμένο βιβλίο που αναμφισβήτητα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ένα εργαλείο που θα δώσει την ευκαιρία να συζητηθεί το ζήτημα του θανάτου ενός τόσο προσφιλούς για τα παιδιά προσώπου όπως ο παππούς. Μέσα από το παραμύθι το παιδί μπορεί να ανακουφιστεί ψυχικά, να νιώσει ότι απαλύνεται ο πόνος του και να παρηγορηθεί. Εξάλλου, αυτός είναι και ο ετυμολογικός ορισμός της λέξης παραμύθι, που προέρχεται από τη λέξη παραμυθία η οποία σημαίνει παρηγοριά. 

 

Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος, MSc.