Δύο θεραπευτικά παραμύθια...

 Η Χρυσομαλλούσα και το μαγικό στέμμα.

Λίνα, η γλυκιά κροκοδειλίνα.

Γράψαμε δύο παραμύθια για μικρά παιδιά, αν και πιστεύουμε ότι το παραμύθι δε θα έπρεπε να έχει ηλικία, καθώς όλοι κρύβουμε ένα μικρό παιδί μέσα μας και μπορεί το παραμύθι να αγγίξει ορισμένες καλά κρυμμένες πτυχές του εαυτού μας…

Πρόκειται για δύο θεραπευτικά παραμύθια καθώς αφορούν σε «αυτοκαταστροφικές» και παρορμητικές συμπεριφορές, που όλοι μπορεί να εμφανίσουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας λόγω του άγχους και άλλων στρεσογόνων ή τραυματικών καταστάσεων. Οι συμπεριφορές αυτές είναι πιο συχνές στην παιδική και εφηβική ηλικία και μπορεί να είναι περιστασιακές. Σε ορισμένες όμως περιπτώσεις δεν είναι τόσο αθώες και άκακες και έχουν επιπτώσεις στη συνολική ζωή του ατόμου.

Αφιερωμένο σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχουμε συναντήσει αυτά τα χρόνια από την πλευρά του θεραπευτή και που αποτέλεσαν το έναυσμα για να εμπνευστούμε αυτά τα παραμύθια…

Ευχόμαστε να αποτελέσει αφορμή για συζήτηση με τα παιδιά ή προβληματισμό για τους ενήλικες…

 

Η βιβλιοφάγος κάμπια

Η βιβλιοφάγος κάμπια δεν είναι μια συνηθισμένη κάμπια, όπως όλες οι άλλες, καθώς, πριν φάει τα βιβλία, τα διαβάζει πρώτα. Αυτή της η συμπεριφορά θα προκαλέσει το ενδιαφέρον και όχι μόνο… όλου του χωριού. Θα σχολιαστεί, θα χλευαστεί, και θα απομονωθεί για τη φιλομάθειά της. Τελικά, θα βρει το κουράγιο και τη δύναμη να αντιμετωπίσει όλο αυτόν τον ψυχολογικό πόλεμο που υφίσταται από τις άλλες κάμπιες;

Πρόκειται για ένα θεραπευτικό παραμύθι που διαπραγματεύεται τη ζήλεια, τον φθόνο, την κακία,  την κοινωνική απομόνωση, τις διαπροσωπικές και φιλικές σχέσεις αλλά και τη διαφορετικότητα, τη φιλομάθεια και την πίστη στον εαυτό αλλά και στις προσωπικές επιλογές. Οι επιλογές που έκανε η βιβλιοφάγος κάμπια δεν ήταν εύκολες, καθώς απαιτούσαν μόχθο και κόπο. Πολλές φορές όταν οι άλλοι δεν μπορούν να κοπιάσουν το ίδιο, εκδηλώνουν τη ζήλεια τους, κατηγορώντας αυτόν που μοχθεί… 

Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από το παραμύθι ότι η διαφορετικότητα ακόμη και όταν σχετίζεται με κάτι θετικό δεν είναι πάντα ευπρόσδεκτη από τους άλλους. Τέτοιου είδους συμπεριφορές συναντάμε πολύ συχνά σήμερα στα σχολεία, με τη μορφή του εκφοβισμού (bullying). Βλέπουμε, π.χ. ότι οι καλοί μαθητές αποκαλούνται με μειωτικούς όρους και επίθετα, όπως σπασικλάκια, φυτά, κ.α. Το μήνυμα όμως του παραμυθιού είναι ελπιδοφόρο: Άσε τους άλλους να λένε και επικεντρώσου στον εαυτό σου, στους στόχους και στα όνειρά σου. Και τότε… αργά ή γρήγορα θα ανταμειφθείς.  

Συγγραφέας και αφηγητής: Κουραβάνας Νίκος, Πολιτισμιολόγος, MSc.