Αντί προλόγου

Οι γονείς και οι παιδαγωγοί είναι προτιμότερο να προσφέρουν ένα περιβάλλον υποστηρικτικό για την κατάκτηση των γνωστικών επιτευγμάτων από το ίδιο το παιδί. Δυστυχώς, η σημαντική διεργασία της δημιουργικής φαντασίας, πολλές φορές αποθαρρύνεται στο σχολείο.

Το ζητούμενο δεν είναι να κατακλυστεί το παιδί από οπτικά, ηχητικά και λεκτικά ερεθίσματα. Σημασία έχει η ποιότητα των επιδράσεων και όχι η ποσότητα. Εκείνο που διαβάζουμε ή αφηγούμαστε θα πρέπει να προσελκύει την προσοχή του παιδιού, να διεγείρει την περιέργειά του και τη φαντασία του και να το παρακινεί προς την ονειροπόληση αλλά και τη γνώση. Η εμπειρία του να διαβάζει κανείς στα παιδιά παραμύθια ενσταλάζει την ιδέα ότι το διάβασμα είναι μια ευχάριστη και εποικοδομητική δραστηριότητα. Επιπροσθέτως, τα παραμύθια με τα ηθικά διδάγματά τους και τις γενικότερες πληροφορίες που προσφέρουν, εισάγουν τα παιδιά σε ένα μεγάλο μέρος της ευρύτερης πολιτισμικής γνώσης και συνεπώς, της ομαλής κοινωνικοποίησής τους.  

Έχοντας ως γνώμονα τις παραπάνω αρχές, επιχειρήθηκε η προσπάθεια να δημιουργηθεί το παρόν blog, με σκοπό να γίνουν ευρύτερα γνωστές οι διαφορετικές λειτουργίες της αφήγησης των παραμυθιών. Μία πρώτη λειτουργία είναι η ψυχαγωγία και η διασκέδαση των παιδιών. Μια δεύτερη λειτουργία είναι η αποκόμιση γνώσεων και η κοινωνικοποίηση και τέλος, μια τρίτη λειτουργία είναι το παραμύθι ως θεραπευτικό μέσο. Η τελευταία είναι και η πιο ουσιαστική κατά τη γνώμη μας, διότι μπορούμε να μιλήσουμε με έναν απλό και εύληπτο τρόπο για θέματα που βασανίζουν τα παιδιά ή και τους ενήλικες, όπως λόγου χάρη φόβοι και φοβίες, δυσκολία έκφρασης συναισθημάτων, απώλειες και θλίψη, διάφορες διαταραχές και δυσκολίες συμπεριφοράς και κοινωνικών δεξιοτήτων. Τέλος, μέσα από τα παραμύθια πριμοδοτείται η καλλιέργεια των θετικών συναισθημάτων, των επιθυμητών συμπεριφορών αλλά και των βασικών αξιών.